بررسی پریشانی اخلاقی در پرستاران بخش‌های مراقبت ویژه مرکز قلب شیراز در سال 1392

ن مقدمه: پریشانی اخلاقی مشکلی عمده در حرفه پرستاری می‌باشد و از شیوع بالایی برخوردار است. هدف از این مطالعه بررسی میزان پریشانی اخلاقی پرستاران بخش‌های مراقبت ویژه قلب و ارتباط آن با ویژگی های دموگرافیک می باشد. روش کار: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، 60 نفر از پرستاران بخش‌های مراقبت ویژه قلب از مرکز قلب شهر شیراز که طی یک فراخوان و داشتن معیار های ورود به مطالعه، در این پژوهش شرکت داشتند و پرسش نامه پریشانی اخلاقی کورلی(MDS) توسط شرکت کنندگان تکمیل گردید و نتایج توسط نرم افزار spss:15 مورد تجزیه و تحلیل قرار  گرفت. یافته‌ها: طبق نتایج به دست آمده از آمار توصیفی، مشخص شد پرستاران بخش مراقبت ویژه قلب از پریشانی اخلاقی10/7 -69/2 در محدوده متوسط تا شدید رنج می برند. بر اساس آنالیز واریانس دو طرفه رابطه معناداری بین متغیرهای دموگرافیک مثل سن، وضعیت تاهل، سابقه کاری و متوسط ساعات کارهفتگی با میانگین نمره پریشانی اخلاقی مشاهده نشد. نتیجه گیری: پرستاران بخش‌های مراقبت ویژه قلب به میزان زیادی پریشانی اخلاقی را تجربه می‌کنند. این نیاز وجود دارد که برنامه‌های آموزشی برای پرستاران در مورد پریشانی اخلاقی برگزار گردد. همچنین تشکیل کمیته‌هایی در بیمارستان ها برای طرح و رفع معضلات اخلاقی پرستاران می‌تواند گام موثری در رفع این مشکل باشد. انجام تحقیقات بیشتر با حجم نمونه بیشتر و در بخشهای مختلف بیمارستان توصیه می‌شود.